(foto Andrzej Łazowski)
Florian Krygier urodził się 17 marca 1907 roku w Posługowie koło Janowca Wielkopolskiego. Był jednym z pięciorga dzieci Katarzyny i Józefa Krygierów. W 1758 roku Piotr Krygier kupił gospodarstwo rolne od Adama Skoraczewskiego za 100 dukatów, które to gospodarstwo należy obecnie do bratanka Floriana Krygiera, Mariana Krygiera.
Szkołę Podstawową ukończył w Posługowie w latach 1913-1917, następnie przez dwa lata uczęszczał do prywatnego gimnazjum w Trzemesznie, które prowadził brat ojca Kazimierz Krygier, który był zarówno właścicielem jak i profesorem.
Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości w wieku 12 lat zdał egzamin do Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Gnieźnie. Gimnazjum powstało w 1863 roku, co w pełni tłumaczy znaczenie wychowania patriotycznego w szkole. Myśli Sokratesa „Przeszłość jest nauką dla przyszłości” przyświecała pracy wychowawczej szkoły. Wśród wielu wybitnych postaci, będących absolwentami tej szkoły, którzy z Orlików na Orły wyrośli wypada wymienić oprócz Floriana Krygiera, Konrada Jeżewskiego profesora Uniwersytetu Łódzkiego, Józefa Kostrzewskiego, Jerzego Topolskiego, profesorów Uniwersytetu Poznańskiego, Stefana Banacha profesora Uniwersytetu Lwowskiego.
Wychowankowie tego Gimnazjum wierzyli, że mądrość jest jedyną wartością, która się nie dewaluuje. Gimnazjum ukończył w Gnieźnie w 1926 roku, maturę zdawał w czasie zamachu majowego Józefa Piłsudskiego. Uprawianie piłki nożnej rozpoczął w Gimnazjalnym Klubie Sportowym.
Studium Wychowania Fizycznego przy Uniwersytecie Poznańskim ukończył w 1932 roku, podejmując swoją pracę zawodową jako nauczyciel wychowania fizycznego w Żninie.
W czasie studiów na Uniwersytecie grał w zespole rezerw I ligowego Klubu Sportowego Warta Poznań. W 1932 roku rozpoczął pracę w Okręgowym Urzędzie Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego w Toruniu jako referent wychowania fizycznego. Od 1936 roku był trenerem piłki nożnej w Cywilno-Wojskowym Klubie Sportowym Gryf Toruń, prowadzona przez niego drużyna zdobyła mistrzostwo Wielkiego Pomorza i walczyła o awans do I ligi.
W momencie wybuchu II wojny światowej został zmobilizowany do wojska jako ppor. rezerwy w Armii Pomorze. Dostał się do niewoli w bitwie nad Bzurą, największej bitwie kampanii wrześniowej 1939 roku. W czasie wojny przebywał w różnych obozach dla oficerów na terenie Niemiec między innymi Prenzlau, Neubrandenburg, Gross-Born. W obozach tych zgodnie z konwencją genewską jeńcy-oficerowie nie pracowali, aby wypełnić czas organizowali zawody sportowe, spektakle teatralne, wykłady na różne tematy. Pan Florian Krygier prowadził bibliotekę obozową. Wyzwolony przez I Armię Wojska Polskiego w lutym 1945 roku, wcielony został do tej armii, jednak ranny w żuchwę znalazł się w szpitalu, gdzie zastał go koniec wojny.
Po zakończeniu II wojny światowej pracował najpierw w Gliwicach, następnie we Wrocławiu jako referent w Urzędzie Miejskim. W grudniu 1945 roku za namową kolegi z obozu wyjechał do Gdańska, gdzie podjął pracę w Porcie Gdańskim, w dziale spedycji jako kierownik działu spedycji. Pracując w porcie gdańskim przy przeładunku węgla, założył Klub Sportowy Carbonia. Od 2 stycznia 1950 roku został służbowo przeniesiony Gdańska do Szczecina. W Zarządzie Portu Szczecin pełnił m.in. obowiązki głównego dyspozytora Portu Szczecin. W 1954 roku Urząd Bezpieczeństwa znalazł dokumenty świadczące o udziale Floriana Krygiera w szkoleniu dla oficerów kontrwywiadu przed wojną. Został usunięty z Partii dlatego, że nie był godny być jej członkiem.
W 1952 roku wstąpił do KS Kolejarz przy Zarządzie Portu Szczecin, a w grudniu 1953 roku wybrany został kierownikiem Sekcji Piłki Nożnej, funkcję tą pełnił łącznie z przerwami ponad 7 lat. Równocześnie w latach od 1953 do 1993 był członkiem Kierownictwa Sekcji Piłki Nożnej odpowiedzialnym za sprawy szkoleniowe. W 1955 roku KS Kolejarz przy Zarządzie Portu Szczecin przybrał nazwę Klub Sportowy Pogoń Szczecin.
Jako trener od 1.06.1056 roku prowadził zajęcia szkoleniowe z I zespołem seniorów w Lidze Międzywojewódzkiej, z drużyną zdobył I miejsce i prawo udziału w rozgrywkach o awans do II ligi. W rozgrywkach tych z udziałem 4 drużyn (mistrzów lig międzywojewódzkich), jego zespół wygrał wszystkie spotkania zajmując I miejsce i wywalczył po raz pierwszy w historii Klubu awans do II ligi. W 1958 roku w II lidze Pogoń zajęła w grupie północnej I miejsce bez porażki (15 meczy wygranych, 7 remisów) i po raz pierwszy wywalczyła awans do I ligi na X-lecie Klubu.
Od 1961 roku zajął się stworzeniem odpowiedniego zaplecza młodzieży, powołując m. in. Klubową Ligę zespołów trampkarzy młodszych szkół podstawowych. Równocześnie prowadził 2 drużyny trampkarzy starszych .Zajęcia z nimi prowadził do 30.06.1972 roku czyli do przejścia na emeryturę. Wychował wielu piłkarzy I ligowych m.in. takich jak Zenon Kasztelan, Jerzy Jatczak, Leszek Wolski, Zbigniew Kozłowski, Zbigniew Czepan, Marek Włoch, Krzysztof Urbanowicz, Andrzej Woronko i wielu innych. Pracował jako szkoleniowiec z różnymi zespołami przez 16 lat.
Po rezygnacji z obowiązków szkoleniowca poświęcił się pracy jako działacz sportowy, będąc odpowiedzialnym za szkolenie młodzieży. Za swoją działalność otrzymał tytuł honorowego członka Klubu, a w 1991 roku otrzymał tytuł honorowego członka PZPN.
W Szczecinie Florian Krygier poślubił Magdalenę Olszewską (zmarłą 13.08.1985 roku) z która miał jedną córkę Barbarę urodzoną 24.07.1951 roku, mieszkającą obecnie w Niemczech. Florian Krygier miał dwie wnuczki, Ewę urodzoną 23.10.1985 roku i Elizabeth urodzoną 6.01.1990 roku, obie mieszkają w Niemczech.
(Autorem tekstu jest Zbigniew Piasecki wieloletni Prezydent naszego Stowarzyszenia)
